Öldür Uykumu

Geceden tut çıkar beni

Hiç sönmeyen lambaların olduğu sokaklara

Tut beni

Çıkar gece

Uyuyan kahverengi gömleğimden

Öldür uykumu

Şahidi de gözlerim olsun

Onlar da kahverengiler zaten

Sana gelince günaha düşmeden bir önceki halimizi selamlıyorsun

Eteklerini toplayarak

Geceyi geçiştirdiğin kırmızı bir şapkayla

Adımlarımız geziniyor bu bir öncemizin etrafında

Birazdan karşı konulmaz bir endişe girecek odaya

Ve izleyecek bizi kasketimin sekiz köşesinden birine oturup

İzleyecek bizi,

Dalları gökte olan bir ağacın en göğündeki yasak meyvayı andıran

İlikli düğmeler açılana dek

Bir başka seferinde kutsallaşacak

Beş parmaklı asanla Kızıl Denizi ikiye ayıracaksın iliklendiği yerlerden

Bir bir

Bakışların adımlayacak alçalıp yükselen göğsümü

Toprağı basacak dokunuşların

Öldür uykumu, kutsal darbelerle

Demir parmaklıklı beşiklerden uyandır

Akasyalı yastıklara koyduğun başımı

Ellerinle koymuş gibi bulacaksın gecede yerini

Ve dikenleri seni saran rüyaların

Kızaklarına yerleştirilmiş tekerleklerin özenle kucaklandığı göz kapaklarımı getir gözlerinin önüne

Bir kağıt kalem al eline 

Özenle tut ellerim gibi

Çiz baktığın duvarlara gördüğün her yaradılışı

Bir bir yaz sonra gecede beğendiğimiz her rengi

Beşiktonoz bir kapıdan geçeceğiz az sonra
O renklerden de beşiktonoz bir bizkuşağı yapacağız çünkü vakitli vakitsiz

Bir ucunda kutsallaşacağız yağmurlarda yıkanarak

Diğer ucunda bizi bekleyen endişe,

Kudretli bir ateş elinde

Günaha düştükten bir sonraki

Yok yok

Tam da günaha düştüğümüz andaki halimizi selamlayacak belli ki

Bak !
Uyandım ben çoktan,

Hani o ilk darbede
Ama belli mi olur bana,
Sen yine de öldür uykumu
Tut çıkar geceden bizi.

03.11.2011